Waar alle aandacht op 20 april terecht uitging naar de finales om het Nederlands Kampioenschap van Junioren en Colts, was er nog een jeugdgroep die op pad ging.
Een afvaardiging van 1e jaars Cubs (geboortejaar 2011) en 2e jaars Mini’s (geboortejaar 2012) togen op invitatie naar Rotterdam om daar wat wedstrijden te spelen tegen de plaatselijke RRC, HRC Den Haag en 2 Brits / Ierse teams die op trip waren in Nederland. De La Salle Palmerston RC uit Dublin, en London Irish Amateur RFC uit Sunbury-on Thames, Surrey, Engeland waren met hun U13 aanwezig.
Na een opwarmertje tegen één van de Cubs/Mini’s-teams van RRC, mocht de Dukes-afvaardiging aantreden tegen London Irish 1. Al snel bleek dat de organisatie niet exact wist welke leeftijdscategorie uit Engeland en Ierland was overgekomen. Later bleek dat deze afvaardiging voor het grootste deel bestond uit jongens geboren in 2010. Ondanks het soms fysieke verschil wisten de Dukes-telgen zich goed te handhaven. Scherpe tackels, al dan niet met zijn 2en ingezet, en soms wat geluk zorgden er voor dat er tot de laatste seconde geen London Irish jongen de trylijn wist te bereiken. Tot die laatste seconde dan. Bij de wedstrijd tegen London Irish 2 bleek dat de Engelsen ook nog een formaat grotere jongens bij zich hadden. Maar ook hier bleek dat “SIze doesn’t matter”. Wat heeft de Dukesafvaardiging keihard gestreden en gevochten voor wat ze waard was. Meerdere zekere try’s tegengehouden via tackels, rucks en bovenal goed samenwerken met elkaar. Dat begon wel zijn tol te eisen in de vermoeidheid van de Dukes. Maar zoals gebruikelijk bij deze Dukes jongens én meiden; opgeven is geen optie.
De laatste 2 wedstrijden van 2×10 / 2×12,5 minuten werden op een heel veld gespeeld met respectievelijk 13-a-side en 15-a-side. Waarbij De La Salle Palmerston ook nog aangevuld werd door de Dukes. Een masterclass rugby en samenspel volgde van beide ploegen onder leiding van trainer/coach/referee/vader Reinder. Door het hele veld aanvallend te benutten werd regelmatig een overtal gecreëerd en aan beide kanten vielen een aantal try’s. Ook hier viel de vechtlust en samenwerking op van de Dukes. Na deze wedstrijd bleek dat de combinatieteams van RRC en HRC al thuis onder de douche stonden, zo niet die van The Dukes. Ondanks de vermoeidheid (sommige Cubs hadden ook nog een competitiewedstrijd die ochtend in de benen), werd er tot grote vreugde en dankbaarheid van London Irish toch nog een wedstrijd uitgeperst.
Het was zwaar zaterdag voor deze combi-groep van The Dukes. Tegenstanders van 2/3 jaar ouder merk je wel als 11/12/13 jarige op het rugbyveld. Deze groep heeft het fantastisch gedaan. Middels keihard en slim werken met en voor elkaar, hebben ze stand gehouden tegen het fysieke geweld aan Ierse en Engelse zijde. Het was een mooie zaterdag voor het opbouwen van weerstand en opdoen van rugbyend vermogen.
Want zoals de trainer/coach/referee/vader al in de app vermeldde; “Ook in Engeland kunnen ze blijkbaar rugbyen”, “Bij de Dukes kunnen we dat ook”.
