Aan superlatieven geen gebrek in het kamp van The Dukes na afloop van de titanenstrijd met naaste concurrent ’t Gooi. Het was namelijk bijna tien jaar geleden dat de Bossche equipe met winst uit Naarden terugkeerde. De eindstand kwam uit op een dik verdiende 19-29. Het had een haartje gescheeld of er was ook nog een bonuspunt mee naar huis genomen.
De afgelopen seizoenen manifesteerde The Dukes zich regelmatig als een ‘slow starter’. Dit seizoen, dat inmiddels zeven competitieronden onderweg is, is daar niet of nauwelijks sprake van. Op het Naardense natuurgras zocht de formatie onder leiding van Andy Egonu direct na de kick-off de aanval op. Die felheid in de vorm van een tomeloze scoringsdrift, leunend op het nodige zelfvertrouwen, leidde al binnen vijf minuten tot succes. Het was Niel Otto, die ondanks de terugkeer van Dylan Robinson nog altijd de aanvoerdersband droeg, de ovaalvormige bal op de grond achter de trylijn wist te drukken. Milan van Dongen verzilverde probleemloos de resterende conversie.
Even later waren Patrick en Oliva Sialau –young en big brother- hard op weg om opnieuw een vijfpunter te verwezenlijken, maar het een-tweetje miste de bekende finishing touch.
De thuisploeg maakte duidelijk dat de maat vol was en ging eveneens op jacht naar een try. Dat lukte omstreeks de twintigste minuut, overigens zonder een benutte conversie.
Nog voordat het half uur rond was, realiseerde Bryce McKinnon de tweede Bossche try. De 5-12 tussenstand die op dat moment op het scorebord prijkte, bleef tot de rust gehandhaafd.
Aan het begin van de tweede helft slaagde hooker Tom van Ooijen, koud in het veld als vervanger voor de geblesseerde Pieter Quekel, erin om voor nummer drie te zorgen. „Ik weet niet wat me allemaal overkomt, maar dit was al weer mijn achtste van het seizoen. En dan te bedenken dat ik al twee wedstrijden gemist heb. Een week geleden bivakkeerde ik nog met het Nederlands Delta-team in Portugal, wat een geweldig leuke en leerzame ervaring was”, lichtte Van Ooijen naderhand toe.
Jaap van der Vleuten en Vuga Tagibakicau waren namens The Dukes verantwoordelijk voor de vierde en vijfde try. Het was mede aan de verse krachten Eli Leber, Dirk van Lierop en Henk Hoos te danken dat er extra leven in de brouwerij ontstond. „Vorige wedstrijd tegen Eemland had ik als finisher twee tries op m’n naam geschreven; dat zat er vandaag niet in. Toch ben ik tevreden over mijn spel”, aldus Hoos.
Terwijl het einde van het duel langzaam naderde, leek het erop dat de bezoekers behalve de overwinning ook nog een bonuspunt in de wacht zouden slepen. Dat laatste lukte uiteindelijk net niet. De spelers van ’t Gooi persten er in de ultieme slotfase alles uit, waardoor de derde tegentry niet meer te pareren was.
„Op zich jammer dat we daar geen stokje voor hebben kunnen steken. Maar onze topprestatie blijft gewoon kaarsrecht overeind staan. We hebben écht indruk gemaakt” reageerde Max Leber die zelf ook een uitstekende pot rugby aan de dag had gelegd.
De Amerikaanse lock Javon Camp-Villalovos ontpopte zich tot man of the match. „Ik was voortdurend betrokken bij line-outs, de mauls en de scrums. Inderdaad, het liep gesmeerd”, concludeerde hij. „Mijn moeder, die in Amerika rugbycoach is, zegt altijd dat ik kritisch moet blijven op mezelf en niet te snel content mag zijn. Samen met andere familieleden kijkt ze live zo vaak mogelijk naar onze wedstrijden. Het schijnt dat ze geregeld naar me schreeuwt als ik in beeld verschijn, zó fanatiek is ze.”
The Dukes heeft tot nu toe alle duels gewonnen. De trotse koploper van de ereklasse heeft nu een voorsprong van drie punten op Haagsche, de nummer twee op de ranglijst. Komende zaterdag komt DIOK uit Leiden op bezoek in Den Bosch. Een middenmoter maar wel mooi 13-voudig landskampioen.