Voor Dukes 4 was 2023-2024 een bijzonder seizoen. En niet alleen omdat het eindigde in een zinderende apotheose, waarin werd gestreden om promotie naar de 3e Klasse. Daarover straks meer.
Het begon er al mee dat Dukes 4 niet alleen Dukes 4 was, maar ook Dukes 3 en Dukes 5. Want: Dukes 2 is niet meer Dukes 2, maar heet nu Espoirs. Daardoor heet Dukes 3 Dukes 2, en noemen sommige verwarde lieden Dukes 4 ineens Dukes 3. Dat laatste is natuurlijk flauwekul. ‘Ut Vierduh’ kan nooit Dukes 3 zijn. Dat slaat als een k*t op Quekel.
Wat betreft dat Dukes 5, dat zat zo: onze innige rugbyvrienden van RC Ducks uit Boxtel zitten al jaren nogal krap in de senioren. In het verleden clusterden wij van The Dukes nog wel eens met ze, onder illustere namen als: Duckes Legends, en later: Brabarians. Meer recentelijk zijn ze gaan heulen met de Oysters.
Wat?!? De Oysters??? Iedere Duke weet immers: een Oyster is niet te vertrouwen. Ook al lijkt een oester aan de buitenkant goed, van binnen is-ie rot. Niet voor niets sprak de wijze Maikel Weijers ooit (op 5 september 2020 om precies te zijn) de memorabele woorden: “Oysters zijn net wespen. Nergens goed voor, rete-irritant en er zijn er altijd teveel van.”
En ja hoor, de Oysters deden ook nu weer hun twijfelachtige reputatie eer aan: ze gingen lekker zelf in de 3e klasse spelen en lieten de Ducks in hun eigen sop gaarkoken. Dus om de hierboven aangehaalde, legendarische uitspraak van Maikel Weijers aan te vullen: “Oysters zijn net wespen. Nergens goed voor, rete-irritant en er zijn er altijd teveel van, behalve als je ze dan een keer nodig hebt.”
Gelukkig zitten wij Dukes anders in elkaar. When de Ducks call for aid, The Dukes will answer!
Onder de werktitel ‘Dukes 5’, vulden de mannen van Dukes 4 het hele seizoen lang Ducks 1 aan. We leverden zelfs ongevraagd een nieuwe aanvoerder, in de vorm van ‘Captain Duck’ Martijn Ballering. En zo wist Ducks rechtstreekse degradatie uit de 3e klasse te voorkomen. Wel landden de Ducks – door een beslissend verlies tegen… inderdaad: de Oysters – op de voorlaatste plaats, en moesten dus een promotie/degradatie duel spelen tegen de nummer 2 van de 4e klasse.
Drie keer raden wie die nummer 2 van de 4e klasse was… Lees verder om het te weten te komen!
Dukes 4 (dus niet Dukes 3 of Dukes 5) had intussen een prachtig seizoen gedraaid. Mede dankzij de enorme hoeveelheid tijd en energie die trainer en reserve-captain Kevin Kuurstra in het team stak, de begeleiding van coach Chris Verwoerd en assistent-trainer Michael Kievit, de inspiratie van captain Nico Althuizen en niet te vergeten het noeste werk achter de schermen van teammanagers Douwe Roest, Mike Franken en Volkert van den Wildenberg – er mag even geapplaudisseerd worden voor deze zeven helden – mede dank de tomeloze inzet van deze kanjers, hoefde Dukes 4 aan het einde van de rit alleen Wasps 1 boven zich te dulden in de 4e Klasse Zuid-Oost. En mocht het, dankzij die mooie eindklassering, een promotie/degradatie duel spelen tegen de nummer voorlaatst van de 3e klasse.
Drie keer raden wie dat was… Lees verder om het te weten te komen!
Op zondag 12 mei stond de absolute Braker (=Brabant-Kraker) Ducks-Dukes op het programma. Voor deze gelegenheid kon Ducks uiteraard géén beroep doen op hulptroepen uit Den Bosch. Maar hee, nou ja zeg, wat een toeval: nu bleken er ineens wél een stuk of 10 Oysters naar Boxtel te willen komen om met Ducks mee te spelen. Sympathieke jongens, die Oysters!
In een prachtige ambiance langs de A2, omringd door publiek van beide clubs, werd het Boxtels-Bossche onderonsje afgetrapt. The Dukes lieten direct zien dat het ze menens was: al na een paar minuten wist Kevin Kuurstra de 0-5 op het scorebord te zetten.
Dat lieten de Ducksters uiteraard niet op zich zitten. De druk op de Bossche defensie nam toe, met de verdiende gelijkmaker tot gevolg.
Dukes 4 liet zich echter de kop niet gek maken door deze tegenslag. Met het gameplan in de hand (figuurlijk dan) trokken ze weer ten strijde en warempel: dit onverzettelijke karakter werd beloond met de 5-10 van sir James Buitenkamp en, dankzij een geslaagde conversie van scrumhalf ‘Rhys Lightning’ Piper, meteen daarna de 5-12.
Maar in het vervolg van de wedstrijd leek de spanning Dukes 4 toch parten te gaan spelen, want gebrekkige discipline leidde tot een drietal gele prenten voor de Bossche delegatie. Eerst kon Kevin Kuurstra voor 10 minuten naar de kant, wegens een (vermeende) shoulder charge. Dat Kevin geek krijgt, is op zich iets waar Dukes 4 aan gewend is. Het lukte de 14 overblijvende, verwoed strijdende Dukes echter niet om de rijen gesloten te houden. De thuisploeg (plus bataljon Oysters) trok de stand gelijk naar 12-12 en wist vlak voor rust zelfs uit te lopen naar 17-12.
In de tweede helft lukte het Dukes 4 aanvallend nauwelijks nog om een vuist te maken. Een belangrijke reden daarvoor was, dat er nog twee gele kaarten werden uitgedeeld, aan Volkert van den Wildenberg voor een (vermeende) hoge tackle, en aan Stefan Cornelissen voor (vermeend) spelbederf. Maar zelfs toen ze een aantal minuten noodgedwongen met 13 man speelden, gaven The Dukes verdedigend niets weg. Desalniettemin konden de Bosschenaren met twee man minder in offensief opzicht weinig uitrichten tegen de 15 Ducksters om terug in de wedstrijd te komen. Intussen eiste het harde werken op 3e klasse niveau zijn tol van de door alcohol, junkfood en in brede zin bandeloos leven geteisterde Dukes 4-lichamen. Met lede ogen moesten ze aanzien hoe de Ducksters vlak voor tijd de beslissende 22-12 forceerden. De droom van promotie naar de 3e klasse was definitief voorbij.
Althans, voor dit seizoen…
Een mooie wedstrijd tussen twee rugbybloedbroeders (waarvan een werd aangevuld door de Oysters) kreeg in de Ducks een verdiende winnaar. Voor Dukes 4 een mooie leerervaring die de mannen meenemen naar 2024/2025. Nieuwe rondes, nieuwe kansen!
