Bloedstollend. Dat was het slot van de reguliere rugbycompetitie in de ereklasse. Terwijl naaste concurrent Haagsche tegen Hoek van Holland op het nippertje een bonuspunt pakte, deed The Dukes ‘gewoon’ wat het moest doen: óók met minstens drie tries verschil winnen bij BRC. Met een royale 6-36 zege op zak vertrokken de spelers huiswaarts. Al voorzichtig met de gedachten bij de playoffs van aanstaande zaterdag.
De langwerpige tafel in het eigen clubhuis zag er indrukwekkend uit, kort na thuiskomst. Rijkelijk voorzien van gevarieerde gerechten en andere mondkost waarvan de recepten afkomstig waren uit meerdere werelddelen. Alle teamleden hadden namelijk vooraf de opdracht gekregen een culinaire bijdrage te leveren aan de gezamenlijke feestmaaltijd, een teambuildingsactiviteit bij uitstek.
Een slordige vijf uur eerder was in Breda de wedstrijd van start gegaan. Met een openingsfase waarin de bezoekers gelijk hun visitekaartje afgaven. In de vijfde minuut leek Eli Leber de score te openen, ware het niet dat hij de bal liet vallen in het zicht van de haven. „Stom van me, maar ik kan het wel verklaren. Nadat ik de bal van mijn broer Max had gekregen, was mijn focus net iets teveel gericht op een tegenstander in de buurt. Ik baalde daar flink van”, lichtte Leber na afloop toe.
Vanwege de aanhoudende dominantie liet de eerste try toch niet al te lang op zich wachten. Het was Wisse van der Heijden –de man in vorm- die bliksemsnel reageerde door met behulp van een vloeiende actie de bal over de trylijn te deponeren. Bryce McKinnon was de producent van de tweede Bossche try. De Canadese prop hoefde daar niet veel moeite voor te doen. „Funny als ik eraan terugdenk. Geloof het of niet: het was een soort pick&go óp de trylijn. Met stip de makkelijkste try die ik ooit gemaakt heb”, sprak McKinnon.
Voor rust beleefde Jaap van der Vleuten eveneens zijn momentum. Huub van Boerdonk onderschepte de bal en passte naar de vrijstaande flanker. Die sneed vervolgens naar binnen, recht op z’n doel af.
In de eerste helft waren er verder weinig hoogtepunten. Tweede center Mees Voets had daar wel een verklaring voor: „We waren te slordig, we maakten teveel fouten. Dat heeft ook betrekking op mezelf. Een bepaalde mate van onderschatting speelde mogelijk een rol. Dat ik uiteindelijk ben uitgeroepen tot man of the match komt doordat ik iets foutlozer was dan de rest.” BRC, dat vocht tegen degradatie, wist daar niet van te profiteren.
Zo’n tien minuten na rust kwam Oliva Sialau in het veld voor Van Boerdonk, waardoor Voets doorschoof naar de wingpositie. De oorspronkelijk uit Samoa afkomstige center scoorde tweemaal. De eerste keer na een assist van Van der Heijden. Later bediende Sione Fangaiuiha hem precies op maat.
De zesde en laatste try kwam op naam van hooker Pieter Quekel die Tom van Ooijen verving. Quekel: „Ondanks de duidelijke cijfers was dit zeker niet onze beste wedstrijd van het seizoen. Positief is wel dat we verdedigend goed stonden. Bijzonder is dat we geen enkele tegentry hebben geïncasseerd. Het enige wapenfeit van Breda bestond uit het benutten van twee penalty’s. Een ander pluspunt is dat we geen geel hebben gepakt.”
Dat laatste is van belang nu de halve finale voor de deur staat. Door het (verwachte) verlies van concurrent Eemland tegen het ongeslagen Rotterdam en de ruime winst van Haagsche is The Dukes als derde geëindigd. De Bossche equipe reist komende zaterdag op volledige oorlogssterkte af naar de residentiestad. Mét de hondstrouwe supporters, waarbij waarschijnlijk meerdere bussen worden ingezet.
Tot slot: wat moet er gebeuren om de finale te bereiken? „Eerst moeten we dinsdag en donderdag tijdens de training zien te ‘winnen’. Tijdens de wedstrijd moeten we vasthouden aan onze structuur, gepaard met een maximale inzet. Let’s empty the tank!”, aldus de doorgewinterde Vuga Tagicakibau, een van de steunpilaren van het team.