De rugbyers van The Dukes verkeren in bloedvorm. Na ijzersterke optredens tegen Eemland en Haarlem moest afgelopen zaterdag ook hekkensluiter Oisterwijk Oysters eraan geloven. Op sportpark Wolfsputten waren de bezoekers bijna tachtig minuten lang heer en meester. De cijfers 0-45 spraken boekdelen. Liefst zeven Bossche tries verschenen er op het scorebord: drie voor en vier na rust.
Met opgestroopte mouwen reisde de hongerige equipe naar Oisterwijk waar een onvervalste derby op het menu stond. Trainer-coach Andy Egonu, die waarschuwde voor het gevaar van onderschatting, benadrukte vooraf dat de wedstrijd tussen de drager van de rode lantaarn en de nummer vier door het eventuele meespelen van bepaalde ‘oerkrachten’ zeker geen gelopen koers zou zijn.
In de praktijk trok The Dukes op het hobbelige en stoffige natuurgrasveld meteen fel van leer. De ene aanval volgde de andere op. Toch liet de eerste try vrij lang op zich wachten. Het was Aidan Scanlan die rond de 25ste minuut de score openbrak. Vijf minuten later deed hij het dunnetjes over. Nog vóór de thee zorgde Max Leber voor try nummer drie. Dat leverde een comfortabele 0-19 ruststand op. In de tweede helft wisten Jaap van der Vleuten(2x), Huub van Boerdonk en Milan van Dongen eveneens te scoren. De overige punten kwamen op naam van Mason Porteous die vijf conversies benutte.
Grasmaaien
Opvallend was dat de flankers Scanlan en Van der Vleuten samen goed waren voor de productie van vier tries. „Bij de eerste try kreeg ik de bal op een presenteerblaadje aangeboden. Thijmen (Arts, red) gaf de assist. Het was op een psychologisch belangrijk moment, aangezien we daarvóór minimaal twee à drie scoringskansen om zeep hadden geholpen”, wist Scanlan na afloop te vertellen. Zijn tweede try, kort daarna, kwam mede tot stand dankzij een slimme manoeuvre van center Oliva Sialau die weer terug was van een blessure. „Visueel leek-ie verdomd veel op de eerste. Beide keren schoof ik een metertje door over de grond, waardoor het leek alsof ik aan het grasmaaien was. Nou vooruit, ik had nog geen bijnaam, dit is–ie dan: de Grasmaaier”, vulde Scanlan aan met pretoogjes.
Springplank
Van der Vleuten was vooral in de tweede helft op dreef. Ongeveer een kwartier na rust dook hij aan de zijkant ineens op. Dat gebeurde in een fase van de wedstrijd waarin Oysters nadrukkelijk bezig was met het vertragen van het spel. Precies op maat bezorgde full-back Hein Thielen hem de bal, waarna het voor Van der Vleuten een koud kunstje was om af te drukken. Achter zijn tweede try ging zowaar nog méér dynamiek schuil. Het was Porteous die het ovaalvormige projectiel naar voren kickte. „De bal stuiterde alle kanten op, maar ik wist ‘m met mijn sprongkracht nog net te onderscheppen voor de ogen van een tegenstander”, deed Van der Vleuten uit de doeken. Hij had op het moment suprême niet in de gaten dat hij afzette op het been van ploeggenoot Wisse van der Heijden, die na de bewuste actie onmiddellijk met een (lichte) blessure het veld afmoest. De winger nam het gelukkig sportief op: „Ik neem het op de koop toe dat ik met gevaar voor eigen leven als springplank heb gefungeerd; voor het team heb ik alles over.”
Debuut
Phil Toonen(21), de huidige captain van de espoirs, maakte als inside center zijn eerste minuten voor de hoofdmacht. „Ik heb alles gegeven, want ik wil uiteraard nog vaker meedoen. Spelen voor het eerste is het mooiste wat er is. Ik kan in ieder geval tevreden terugkijken op mijn debuut”, aldus Toonen.
Met nog twee competitieduels voor de boeg is The Dukes al zeker van de vierde plaats die recht geeft op deelname aan de playoffs. Komende zaterdag staat op het eigen sportpark aan de Limietlaan de belangrijke wedstrijd tegen het altijd gevaarlijke CAS uit Castricum op het programma. De aanvang is 15.00 uur. Mocht The Dukes als winnaar uit de bus komen, dan is de kans vrij groot dat uiteindelijk beslag wordt gelegd op de derde plaats in de ereklasse. De Bossche formatie moet immers in de slotronde in Breda op bezoek bij BRC, de huidige nummer tien op de ranglijst. Eemland, de naaste concurrent van The Dukes, moet dan de degens kruisen met het ijzersterke RRC uit Rotterdam dat tot nu toe alle twintig wedstrijden ruimschoots naar zich toe heeft getrokken.
Interessant is dat in de halve finale de nummers 1 en 4 van de eindrangschikking het tegen elkaar opnemen. Volgens dat scenario zou The Dukes de strijd moeten aangaan met Haagsche (de nummer 2), waardoor de ploeg een vroegtijdige clash met RRC ontloopt.