Na een prima start leek The Dukes zaterdag op het eigen veld er klaar voor CAS op te rollen. Doordat scores uitbleven zag de rugbyformatie uit Castricum kans om zelf op voorsprong te komen. Pas na rust begon de machine op gang te komen. In de dying seconds maakte Jenson van Rooij, een van de uitblinkers bij de thuisploeg, gelijk: 25-25. De neutrale toeschouwer had vrede met die uitslag, bij de rugbyers op het veld heersten gemengde gevoelens.
Voorafgaand aan het duel was er een minuut stilte ter nagedachtenis van oud-captain Bert Damen die onlangs is overleden. Vrijwel direct nadat referee Scotty Thornton het startsignaal had afgegeven, trokken de manschappen van Marshall Milroy ten strijde. Onder meer center Gyan van den Bogert etaleerde zijn aanvalsdrift, wat in de openingsfase resulteerde in enkele serieuze mogelijkheden op een try. Door stug verdedigen bleef CAS -weliswaar met pijn en moeite- overeind. Het enige wapenfeit van The Dukes was dat Jenson van Rooij een penalty tussen de palen kon kicken.
Na een kwartiertje moest de gretige Van den Bogert van het veld wegens een blessure. Teun Admiraal verving de mannetjesputter uit Hedel. Een minuut of vijf later kwamen de bezoekers, geheel tegen de verhoudingen in, op voorsprong. Even verrassend was het antwoord van The Dukes, dat een penalty mocht nemen. Dylan Robinson merkte terstond op dat de spelers van CAS aan het treuzelen waren; enkelen verkozen de waterfles boven het spel. De Nieuw-Zeelandse number eight zag zijn kans schoon en rende ongehinderd met de bal onder z’n arm over de trylijn. De opleving van de Bossche equipe was van korte duur, want via een try, een benutte conversie en een penalty stelde CAS opnieuw orde op zaken. Daardoor stond het bij rust 8-17.
In de tweede helft leek het voor The Dukes aanvankelijk van kwaad tot erger te gaan. Binnen tien minuten spelen stond de derde tegentry op het scorebord, waardoor het geloof op een goede afloop verder was geslonken. Terwijl de moed al enigszins in de schoenen was gezakt, was daar toch ineens Mees Voets die als een duveltje uit een doosje de bal over de trylijn wist te drukken. Van Rooij demonstreerde wederom zijn kwaliteiten als kicker door de conversie te verzilveren. Doordat Dakota Coady daarna namens CAS nogmaals een penalty raak schoot, was de marge toch weer uitgebreid naar tien.
In de resterende twintig minuten was er voor The Dukes alles aan gelegen om uit een ander vaatje te tappen. Tot grote opluchting van iedereen die de club een warm hart toedraagt, keerde het tij. Mats Lijs zorgde voor de tweede Bossche try van de middag. “Vanuit een line-out slaagden we met onze sterke voorwaartsen erin een maul op te zetten. Op een gegeven moment bleef de bal ‘hangen’. Op een vrij sneaky wijze heb ik daarop geanticipeerd. Onopgemerkt pikte ik de bal op om vervolgens door te lopen naar de trylijn”, reageerde Lijs kort na afloop.
Van Rooij verkleinde met zijn goed geplaatste conversie de achterstand tot drie punten. In de ultieme slotfase tekende hij alsnog voor de gelijkmaker door een penalty te benutten. “De positie was op zich niet al te moeilijk. Maar jemig, wat voelde ik een druk op mijn schouders. Het was doodstil langs de kant, ik hoorde alleen de vogeltjes nog fluiten. Ik was dan ook opgelucht toen de bal tussen de palen vloog”, aldus Van Rooij. “We hebben gelukkig niet verloren. Tegelijkertijd zijn we teleurgesteld dat we niet hebben gewonnen”, concludeerde Admiraal. De 18-jarige Thijmen Arts, die in het eerste bedrijf als spelverdeler in het veld kwam voor Maarten van Osch, was het met hem eens: “Maar over twee weken, uit bij Haarlem, gaan we gewoon weer winnen.”
