Het gaat tijdelijk wat minder met The Dukes. De Bossche rugbyploeg heeft zaterdag in de zesde competitieronde van de eerste fase opnieuw een verliesbeurt moeten incasseren. Een week eerder ging ‘t Gooi op het nippertje onverwacht met de buit ervandoor. Ditmaal bleek Haagsche RC veel te sterk: 47-21.
Met in het achterhoofd dat de laatste drie onderlinge confrontaties met de Hagenezen in rook waren opgegaan, reisde de equipe onder leiding van Marshall Milroy met een mix van revanche- en angstgevoelens af naar de residentiestad. Saillant detail was dat op 1 april jongstleden -géén grap- een ontluisterende 55-0 op het scorebord verscheen. Aan de andere kant putten de Bosschenaren hoop uit het feit dat de wisselvalige opponent in dit prille seizoen al driemaal het schip was ingegaan.
Op het Haagse natuurgras maakte hoop echter snel plaats voor vertwijfeling. Binnen tien minuten had de thuisploeg al twee keer gescoord, met één benutte conversie. “We komen maar niet af van onze dubieuze reputatie van slow starter”, baalde tweede center Mees Voets (20) na afloop. “En dat terwijl we kort voor het duel toch scherp leken te staan. Het begint meer en meer een psychologische kwestie te worden, iets wat simpelweg tussen de oren zit.”
De ‘slow starter’ ging naarstig op zoek naar eerherstel, en vond dat aanvankelijk ook. Wout Steenbeeke, die net als William Edwards en Lalovi Tafua voorafgaand aan dit seizoen samen met Milroy de overstap maakte van Hilversum naar Den Bosch, scoorde fraai tegen. Phoenix Hunapo wist de try te converteren. De jongste aanwinst van The Dukes slaagde er even later niet in een penalty tussen de palen te kicken. In de resterende tijd voor rust produceerde Haagsche RC nóg twee tries. De bezoekers waren in die fase éénmaal succesvol na een toegekende penalty try. Vanuit een maul was Lars Linnenbank hard op weg de bal over de trylijn te drukken, maar een onreglementaire actie van de tegenstander voorkwam dit.
Gekeken naar de 29-14 tussenstand maakte Milroy tijdens de rust van de gelegenheid gebruik zijn manschappen streng maar rechtvaardig toe te spreken. Voets weer: “Onze trainer-coach maakte duidelijk dat we uit een ander vaatje dienden te tappen, met extra energie en strijdlust. We moesten bovendien wat meer met ons hart in plaats van met ons hoofd gaan rugbyen.” In de tweede helft begonnen de spelers van The Dukes met de nodige werklust aan de achtervolgingsrace. In eerste instantie leverde dat niets op. Sterker: de Hagenezen schoten ondertussen nog gauw een penalty raak. Een derde Bossche try mocht hierna op het wedstrijdformulier worden bijgeschreven. De oorspronkelijk uit Tonga afkomstige Sione Fangaiuiha rukte sterk op vanaf de zijkant, een actie die niet meer was af te stoppen.
Bij een stand van 32-21 viel in feite het doek doordat Jaap van der Vleuten een gele prent voorgeschoteld kreeg. “Tegen zo’n snel team als Den Haag heb je dan het gevoel dat je niet met één maar met twee mannetjes minder op het veld staat”, concludeerde de ervaren Pieter Quekel later. De 30-jarige hooker speelde het laatste half uur mee. Mede door de overtalsituatie kwamen er in de slotfase op de negatieve balans nog twee tries, een verzilverde conversie en penalty bij. “Met zo’n nederlaag op zak is het niet fijn thuiskomen. Na de wedstrijd hebben we eerst uitgebreid met z’n allen gesproken over wat er allemaal is misgegaan. Daarna hebben we gezamenlijk gekeken naar de WK-finale, wat je zou kunnen beschouwen als een teambuilding activiteit. Komende zaterdag uit bij Oisterwijk Oysters moet het beter”, aldus Quekel. Voets is dan niet van de partij; hetzelfde geldt voor Milan van Dongen, Huub van Boerdonk en Tom van Ooijen. Het kwartet speelt in België een oefenwedstrijd in het shirt van Oranje U20.
