De Mini-teams werden als vanouds weer in 2 teams opgedeeld, en speelden dit weekend de wedstrijden separaat van elkaar in Tilburg en Maastricht.
In Tilburg trad men aan tegen een West-Brabants / Zeeuws deelnemersveld: wedstrijden tegen achtereenvolgens Breda, Oemoemenoe, Tilburg en Rugbyclub Etten-Leur. De Dukes-Mini’s in Tilburg hadden, in tegenstelling tot hun teamgenoten in Maastricht langere slaap, nog wat moeite met wakker worden. Het gevolg was dat nadat de slaap uit de ogen was gewreven ze in de achtervolging moesten tegen angstgegner Breda. De jonge Dukes rechtten de ruggen en kwamen uitstekend terug in de wedstrijd. Misschien niet op het scorebord, maar wel in het spelbeeld. Met name met de felle Bossche counterrucks wist Breda zich geen raad meer, wat meermalen een turnover in het voordeel van The Dukes opleverde. Na die uitstekende driekwart wedstrijd tegen Breda, zetten de Mini’s deze lijn door tegen Oemoemenoe. Opvallend was de onblusbare werklust, strijdvaardigheid en teamgeest die dit team op de zogezegde rugbymat neerlegde.. Het was fantastisch om te zien: rugby ‘in the spirit of the game’. Was het foutloos? Nee zeker niet. Was er passie, bezieling, vuur bij deze Mini’s? Jazeker, daarnaast spatte het plezier en de teamgeest er van af!
Oemoemenoe werd door de ontketende Mini’s onthaald op een krachtig potje samenspel en samenwerking in open spel en grondwerk, en daarna wachtte Tilburg eenzelfde lot. In de laatste wedstrijd tegen Etten-Leur was te merken dat de Mini’s hadden gesmeten met hun krachten; de batterij was door de tomeloze inzet leeg geraakt, Maar op karakter en doorzettingsvermogen werden ook deze West-Brabanders in verwarring en met lege handen achter gelaten. Kortom, alle reden tot juichen voor spelers, coaches en de trouwe supportersschare langs de lijn!
In Maastricht wachtten de Oostelijke Brabantse en Limburgse clubs op de Mini’s van Brabants Rugbytrots. De Oysters, Vets, Eindhoven en plaatselijke Mamba’s wilden graag de krachten meten. In een waterig, maar verwarmend zonnetje werden de Mini’s verwelkomd in het land van vlaai en zuurvlees. Anders dan in Tilburg was dit Miniteam vanaf de 1e milliseconde van de wedstrijden scherp en alert, ddeaanwrzige Mini’s waren dan ook al voor 7 uur wakker gemaakt om aan de reis naar Maastricht te beginnen.
Het spelbeeld in Maastricht liet niets anders zien dan overtuigende Dukes-Mini’s die met heel veel plezier, passie en tomeloze inzet hun wedstrijden speelden. In het open spel werden de ‘lijntjes’ tot aan de wingers goed uitgespeeld, scrum-half en fly-half toverden weergaloze passing uit hun handen, de forwards en centers tackelden en gaven ondersteuning in de ruck dat het een lieve lust was, en de full-back trok als een ware gladiator mee naar voren ter ondersteuning in de lijn. Daarnaast gunde men elkaar, zonder uitzondering, de bal en daarmee de try’s die onder luid gejuich gevierd werden. Was het allemaal foutloos? Misschien volgens het scorebord (het scorebord zegt echter niet alles), de coaches weten nog voldoende “tips and tricks” om het spel te verbeteren. Was er passie, bezieling, vuur bij deze Mini’s? Jazeker, ook hier liet men dat weer zien.
Coaches en supportersschare waren blij dat de reis naar het diepe zuiden niet voor niets was gemaakt, met zoveel spelplezier die deze jongelingen lieten zien.
Komende zaterdag, 25 maart, wachten in Dordrecht weer nieuwe tegenstanders om de krachten mee te meten. Kick-off 10 uur. Tot dan!
