Ondanks het goede gevoel binnen het team door de winst tijdens de laatste uitwedstrijd tegen de Eemlanders, konden we op eigen veld een pittige pot tegen Ascrum verwachten. Pittig is dat altijd. Beide teams verliezen altijd de uitwedstrijden. Zou dit vandaag ook zo zijn? Ja. Ascrum werd met 24-7 aan de Limietlaan verslagen. Toch voelde dat niet hetzelfde als de week ervoor. Dat had alles te doen met de voorbereiding.
Natuurlijk waren we blij met de overwinning, eindelijk weer publiek langs de kant. De zon liet zich ook af en toe zien, wat de ochtend ervoor niet te voorspellen was. Kortom, wat een genot en alles klopte. Waar gaat dit verslag dan heen? De concentratie. Was het dat de lente in aantocht was? Zenuwen omdat er familie langs de lijn stond?
Nee, niets van dit alles. Heel simpel; de voorbereiding. De weken ervoor hoefden wij bijna niets te zeggen, alles werd gedaan. Zonder een woord teveel, rust en concentratie. Focus. Dat wat we verwachten van een Ereklasse team. Dat was er vandaag gewoon weg veel minder. Waarom dan niet? Soms zijn antwoorden niet te vinden, maar we zagen het helaas wel terug op het veld. 50%.
We begonnen nog voortvarend met een snelle mooie aanval wat resulteerde in de eerste try (Oliva). De conversie was ook raak en zo was het 7-0. Ascrum verdedigde enorm goed, maar toch kwamen we met 12-0 voor door de try van Fred. De conversie werd gemist. En toen? Toen deden we niet meer wat we konden. Net als de voorbereiding. Het spel was rommelig, paniekerig, ballen die normaal altijd aankwamen, helaas nu niet, veel voorwaartse ballen (ik ben gestopt met tellen). Kortom, niet wat we kunnen. Ascrum strafte die periode af met een try en wij kregen een gele kaart en zo was het met rust 12-7.
Wat we dan vaak doen is mens eigen. De ‘oorzaak’ zoeken bij de beslissingen van de scheidsrechter of een ander, in ieder geval zonder zelf in de spiegel te kijken. Want door zelfreflectie kan het antwoord ook gevonden worden. Gelukkig werd orde op zaken gesteld, mede doordat we fysiek en conditioneel beter waren. Aan het einde waren er een paar prachtige aanvallen te zien en werd de score uitgebreid via een try van Wynand naar 17-7 en een try van Royal en conversie van Fred naar 24-7, tevens de eindstand.
Een mooie stap voorwaarts om de laatste 8 straks te bereiken, maar ook de discipline zal een stap voorwaarts moeten doen. We hebben dus gewonnen van Ascrum, maar verloren van onszelf. Als we die kwetsbaarheid durven te omarmen, kunnen we boven onszelf uitstijgen met dit team. 100%!
Namens coaches en TM
Leo Swart
