Zondag 31 oktober speelden The Dukes Espoirs de inhaalwedstrijd in Amersfoort tegen RC Eemland 2. Ik (Giel) had deze zondag een dubbelrol: chauffeur & auteur. Niemand anders dan onze voorzitter daalde af vanuit zijn chalet in het Drielse. De rit gaf voldoende hindernissen om nooit bereden paden te betreden (wat Rijkswaterstaat wel niet allemaal doet zodra iedereen weer de weg op moet).
Dankzij de hindernissen en de toeristische route arriveerden Eric en ik 5 minuten na de kick-off langs de lijn. Toen was het al 0 – 10. “Vooral de tweede try was erg mooi,” vertelde Richard van den Broek. Of de duvel er mee te maken had, maar door die voorsprong verloren onze jongens toch wat focus. Het eerste wat wij zagen was een penalty voor de palen van RC Eemland. Alhoewel geen focus… voor de rust kwamen er gewoon nog twee geconverteerde try’s bij. Ik meende dat Wouter van Miltenburg en Koen Jansen de derde en vierde try scoorden. Milan van Dongen schoot in ieder geval de conversies raak.
Ruststand 3 – 24 voor The Dukes.
Zoals captain Max Leber na afloop opmerkte: ‘misschien moet je het in de eerste helft nog meer afmaken’. Nu ging RC Eemland 2 er de tweede helft fysiek een schepje bovenop doen. En dat deden ze prima maar… ze kwamen er niet doorheen. Of toch een keer dan, maar toen hadden de Espoirs alweer twee try’s gedrukt. Onder andere een van Tjebbe Buijs aan de linkerkant. Vorige wedstrijd deed hij dat over de rechterkant. Knap. En zo werd de stand 8 – 34.
Maar de spelers van Eemland bleven fel strijden in een helft waarin flink getackled werd rond de gain line. De heren Leber konden zich ‘uitleberen’ – pa en ma stonden langs de lijn – maar de mooiste try vond ik die van onze debutant hooker Gavin Celie. De impact was voelbaar en werd met enthousiasme begroet door zijn teamgenoten. In de laatste minuten drukten The Dukes nog twee try’s en verder was het af en toe vrouwen en kinderen eerst voor de goal line van Eemland.
De eindstand werd 8 – 44 en dit was de vierde overwinning in vier wedstrijden met 5 wedstrijdpunten voor The Espoirs. Met een wedstrijd minder hebben ze de eerste plaats in de tweede klasse Noord te pakken. Na een selfie voor de vakantievierende team manager Rik van Schijndel toog iedereen naar de bar. “Wat een feest. Zulke wedstrijden wil je iedere week wel zien,” mompelde onze voorzitter, gelukzalig na een paar biertjes, vanuit de bijrijdersstoel bij Everdingen. Volgende week zondag 7 november nemen The Dukes Espoirs het op tegen RC Groningen 2 om 15:00 uur aan de Limietlaan.
Auteur: Giel Vekeman
Foto’s: RC Eemland 2 vs Dukes Espoirs
Waarom zijn we eigenlijk begonnen met het Espoirs team?
“We hebben geleerd dat we op basis van alleen onze eigen jeugd niet aan kunnen sluiten bij de top van rugbyend Nederland. Die gasten gaan veel te jong op te hoog niveau bij de senioren spelen en worden fysiek gesloopt. Daarom hebben we voor de spelers die uit de Colts komen vanaf dit seizoen een Espoirs programma ingericht. Om ze een paar jaar de gelegenheid te geven te wennen aan het seniorenrugby. En door ze een uitgebreid programma te bieden met extra skills-training, voeding schema’s en krachttraining.
Daarnaast hebben we – met dank aan onze sponsoren – onze selectie versterkt met profspelers. Die moeten de spelers uit de eigen jeugd, die nu al in de Ereklasse uitkomen, de ruimte en begeleiding bieden om zich verder te ontwikkelen.”
Zitten er alleen spelers jonger dan 23 bij de Espoirs?
“Dat is wel het uitgangspunt. Maar op de eerste rij zullen best wel eens wat oudere spelers opduiken. Vanuit het Espoirs programma sluiten jongens dan aan bij de selectie.”
