“Het leven van een captain gaat niet altijd over rozen. Soms krijg je namelijk te maken met uitwedstrijd naar plaatsen als Maastricht, welke zo ver weg lijken te liggen dat hier een meerdaagse boottocht voor nodig lijkt te zijn. Tenminste, zo reageert de spelersgroep. Want iedereen laat het afweten. Maar dat dit plaats zou vinden in het voorseizoen bij een vriendschappelijk 4de-klasse toernooitje in Den Bosch, nadat niemand het afgelopen jaar een fatsoenlijk potje heeft kunnen spelen en dus waarschijnlijk al loopt te schuimbekken bij het idee van een scrum, dat zag uw redactie even niet aankomen. Tel hierbij ook het veel te vroege verzameltijdstip op -maar liefst 08:30, een werkelijk onchristelijker tijdstip is lastig te vinden- en het feit dat alles op kunstgras wordt afgewerkt en je hebt zomaar een team van een armetierige 10 man.
Gelukkig bleek bij aankomst in Den Bosch dat Het Vlaggenschip niet de enige modderschuit was en wordt al snel de cluster Broysters opgericht samen met het toch al geclusterde Ducks/Oysters. Ineens telt het team weer 20 lieden, dat is toch vrij aardig! En door de natuurlijke selectie zijn het ook nog eens allemaal zeer gemotiveerde lui. Dat is voor de vandaag een coachende rol aannemende captain een droom, vooral als de eerste wedstrijd een Oetel-Kielecup blijkt te hebben als prijs!
Terwijl het balletje door de nieuwe clusterbroeders wordt rondgepast, worden de belangrijke feiten over elkaar opgedist. Namen, favoriete speelposities en intieme onpasselijkheden worden elkaar onder luid gelach toegeworpen, de beste manier om een band te creëren als je het de redactie vraagt. En dat blijkt! Dukes 4 wordt door Het met Oesters bezette Vlaggenschip vakkundig op de pijnbank gelegd. Maar niet voordat er een snelle wisseling van shirts werd voltooid, want een Oetel Kiele Cup kan je niet spelen in blauwe Ducks shirts. Daar was gelegenheidscaptain Stijn het gelukkig ook mee eens. Ook in de cluster blijkt de kracht te liggen in snelle fases, waarbij Camel en Sir Quilter op de wing op volle snelheid de trylijn vinden tijdens de eerste wedstrijden. Het centerduo Teun en Niels van de Ducks is al jaren op elkaar ingespeeld en met ervaren scrum-halfs Eelco en Wouter en doorgewinterde fly-halfs Mark en Rein heb je alle ingrediënten om prachtig vloeiend rugby te spelen en deze eerste wedstrijd met 24-0 binnen te halen. Uw redactie vond de dag al direct geslaagd.
Ook Tilburg moet eraan geloven, terwijl bij deze tweede wedstrijd ook de voorwaartsen op stoom komen. Volledig de focus leggend op de snelle backline, vergeet de tegenstander Jasper in het oog te houden. Normaal slaat hij graag op gras, maar deze keer stampte hij ook vrij aardig. Zo zie je maar dat de KMA toch een positief effect heeft op de ontwikkeling van onze strijdkrachten. De kruikenzeikers konden hem nog net zien verdwijnen aan de horizon, waar hij op zijn gemak 5 meter voor de trylijn al begon met de sliding. In de volgende fase wordt Max de Vikingduck door de zachte handjes van Janco gelanceerd en probeerde hetzelfde, maar het werd snel duidelijk dat hij dit niet gewend is. Net voor het krijt probeert hij een pass te geven, iets wat hij duidelijk ook niet gewend is. Een zekere try ging verloren, maar de wedstrijd wordt dankzij Bram the Feather en Remco gewoon afgerond op 20-0. Hierbij mag ook even worden stilgestaan bij de prachtige conversie van Wouter. Hij mag dan wel bloedirritant zijn, zoals een goed scrum-half betaamt, maar als je door middel van een drop-kick vanaf de zijlijn 2 puntjes bijschrijft, kan je jezelf wel wat permitteren.
Nieuwkomers bij Rugby Nederland, RC Sneek, waren op vrijdagavond al naar de Moerasdraak afgezakt, waarbij ze duidelijk waren weggezakt in het bier. Bij aankomst rond 09:30 trof de redactie met nog kleinere oogjes als die van Murks aan de ontbijttafel en een mysterieuze odeur uitwasemend die vrij angstaanjagend was. Toen ze werden getroffen als derde tegenstander, bleek dat een groot deel van de spelersgroep al was opgekalefaterd en er een meer dan volwaardige tegenstander stond. Het eerste deel van de wedstrijd, deel 1 van een drieluik die direct achter elkaar zou komen, was sterk en de Friezen drukten de eerste try tegen van de Broysters. Maar naast snelheid, heeft dit team ook veerkracht. De toch al sterk spelende Stijn pakte het team bij de hand en leidde ze snel terug naar een voorsprong, terwijl de Snekers craquelé in de duur verkochte huid begonnen te vertonen door sterke tackles van Ivan. Maar hoogmoed komt voor de val. Stijn Dekker, wellicht toch een broertje van, ging alleen op weg naar de trylijn en zweefde in een zwanenduik door de lucht, even vergetend dat hij toch echt een Duck is. De bal raakt de grond, maar zonder Stijn. Onthoud deze actie voor later op de dag! Gelukkig heeft het geen negatieve invloed op de eindstand en dankzij onder meer de eerste try van Sir Roland (die de beste support heeft geleverd van de hele zaterdag) eindigt de wedstrijd in een 24-7 overwinning van Het Beoesterde Vlaggenduck.
Zonder enige pauze stond de grote uitdager voor vandaag klaar om meteen door te spelen. The Vets waren namelijk de enige 3de-klasse deelnemer van het Natte Kranten-toernooi. Een Klamme Krant dus, zij het met een paar pagina’s te weinig. Mark en Mika, die beiden een erg sterke dag beleefden, boden aan om hen te versterken. En dat pakte goed uit voor de heren uit Valkenswaard. Broysters was duidelijk vermoeid door de vorige wedstrijd en wist zich geen raad met de stugge verdediging. Meerdere malen werd het Vlaggenschip geweerd in de 22, terwijl The Vets de rust opzochten met een try in de broekzak. Een donderspeech van coaches Koen en Steven volgde en na de rust liet de enige echte Vet van het veld, the one and only Ad Schalkx, zien wat doorzetten was. Uit de kick-off spinde hij als een ballerina uit de klauwen van de tegenstander, het team nieuwe hoop gevend. De inspiratie was duidelijk daar en de stand werd laat edoch terecht gelijk getrokken tot 7-7.
Alsof 40 minuten vol gas direct achter elkaar, nadat er al 40 waren gespeeld, niet voldoende is, mocht daarna meteen worden aangetreden tegen de Black Bulls. Deze heren hebben eerder al laten zien over een uitstekende organisatie te beschikken en werden dit keer ook nog verder versterkt door enkele mannen van Sneek. De Black Snakes dus. Of de Snake Bulls. Beide zouden als namen van een pornoster niet mistaan. Ook hier werd in de rust tegen een try achterstand aangekeken. Maar op karakter wisten de Oester-Kiele-Ducks de stand gelijk te trekken. E10 zijn droom kwam in vervulling door te mogen aantreden naast Ad op de eerste rij, wat hem vleugels gaf terwijl hij het kunstgras achter de trylijn proefde. Met dank aan de scherpe pass van Ivan wist hij de gelijkmaker op het scorebord te zetten. Laatkomer Tim, die inschoof op de flyhalf, ging voor alles of niets in de last-play en legt, na een dummy te hebben gegeven, de bal met een grubber achter de full-back. De mensen aan de zijlijn hielden het niet meer toen hij de bal na een perfecte stuit opving en gracieus de 5 winnende punten in de pocket schoof en het Zuiderpark werd gevuld met gejuich. Emma Fabri (let op de Italiaanse uitspraak) sprak namens Rugby Nederland lovende woorden over het Eendenschip en beloofde het verslag van de redactie ook te delen met elke rugbyer in Nederland.
Dit alles leek voldoende om de toernooiwinst bij te schrijven, waarbij de trofeeverdeling duidelijk was: Ducks/Oysters nemen de Natte Kranten Bokaal mee naar Boxtel en Het Vlaggenschip mag, na deze een jaar te hebben gemist, de Oetel-Kielecup eindelijk weer hoog houden. Echter was het toernooi geëindigd op een gelijkspel: the Vets hadden evenveel punten mogen verzamelen. Gezien het een 4de-klasse toernooi is, is er maar één manier om dit te beslissen: 5vs5 ad fundum. Uw redactie was hier ten zeerste over te spreken overigens. Hierbij werd overduidelijk dat de Broysters de Natste Krant waren, de derde helft werd ook gewonnen! Met beide bekers in handen, gevuld met voldoende bier, bleef het nog lang onrustig in Den Bosch, Boxtel en Breda. Een schitterende derde helft (het voelde echter als zesde) volgde nog aan de Bossche stadswal, waar de discussie over de Bredase winst van de Oetel Kiele Cup (volgens de redactie zeer terecht) tot in de late uurtjes doorging. Noteer 12 december in uw agenda, dan wordt er wederom om de felst begeerde bokaal van het Zuiden gespeeld.
Aankomende zondag speelt Het Vlaggenschip weer thuis voor de laatste oefenronde voordat het echte werk weer gaat beginnen, dit keer tegen URC3 (die jammer genoeg afgelopen zaterdag niet werden getroffen!) en de Black Bulls. Uiteraard dan met een voltallig team, met natuurlijk Renier. Jammer genoeg werd zijn schoonmoeder afgelopen zaterdag 121 jaren jong, maar alleen al het feit dat hij het overwogen om toch de kringverjaardag af te zeggen, heeft ons allen gesterkt.
Met Oetel-Kielecuppige groet [het Vlaggeschip van de Bredase Rc (3)].”
“GESLOOPT… en dat geldt niet alleen voor deze schoenen die helemaal aan gort gelopen zijn…” zo begint het dankwoord van Rc Sneek op Facebook.
. De sfeer zat er meteen al geweldig in en Sneek heeft laten zien waar ze voor staat en uit welk hout we gesneden zijn. Heel tof om zoveel complimenten te ontvangen van andere clubs. Jaja, ook andere clubs volgen wat wij zoal uitspoken.
). Laatste pot werd een combi gemaakt met Castricumse dames. Genot om naar te kijken!
