Match day
Zaterdag 29 mei beloofde het smullen te worden voor de (Bossche) rugbyliefhebber. Allereerst stond op het programma: de thuiswedstrijd van Dukes 1 tegen ‘t Gooi 1. Kick-off van deze kraker in de DeGiro Voorjaarscompetitie was vroeger dan normaal gesproken, vanwege het tweede programma-onderdeel: de interland België-Nederland, om een plek in de Europese Championship. Die laatste match werd weliswaar gespeeld in het Belgische Waterloo, maar was op groot scherm te bewonderen vanaf het Zomerterras Zuid. In feite dus ook een soort thuiswedstrijd.
Maar nu naar de wedstrijd van Dukes 1. Waar bij The Dukes een aantal dragende spelers ontbrak wegens blessures (o.a. captain Jaap van der Vleuten) en een enkele schorsing (‘Rooie Dirk’ van Lierop), moest ‘t Gooi het doen zonder zijn Nederlandse internationals (prop Andrew Darlington en full-back Te Hauora Campbell), in verband met België-Nederland later die middag.
Een opmerkelijke keuze van Rugby Nederland, om zowel de DeGiro Voorjaarscompetitie als de interland van Nederland XV op dezelfde dag doorgang te laten vinden. Een keuze die het verzwakte The Dukes in dit geval niet slecht uitkwam, maar die bij clubs met Oranje-internationals in de gelederen (zoals ‘t Gooi) wellicht wenkbrauwen heeft doen fronsen. Aan een faire afwikkeling van de DeGiro Voorjaarscompetitie lijkt deze gang van zaken in ieder geval niet per se bij te dragen.
Hoe dat ook zij, die zaterdagmiddag om 12:00 uur stonden de vijftien beste (beschikbare) rugbyers van Brabant tegenover de vijftien beste (beschikbare) rugbyers van ‘t Gooi, en de toevallige voorbijgangers op de stadswal maakten zich op voor twee keer 40 minuten genieten. Ze werden op hun wenken bediend.
Brabantse jongens
Bij The Dukes startte Maarten van Osch weer op de bank, na een maandenlange revalidatieperiode van een schouderblessure (halverwege de eerste helft zou hij in het veld komen voor Teun Admiraal).
In de basisopstelling prijkte op de fly-half positie een nieuwe naam: Vuga Tagicakibau. Geen Brabantse jongen uit de eigen opleiding dit keer, maar een rasechte Nieuw-Zeelandse kiwi. Een speler uit het land van de All Blacks, dat schept automatisch verwachtingen. Tagicakibau wist bij zijn debuut dan ook alle ogen op zich gericht. Naast nieuweling Tagicakibau was scrum-half Machiel van Kolck, de laatste wedstrijden afwisselend fly-half en scrum-half , een vertrouwd gezicht .
The Dukes fel van start
The Dukes kwam tegen de nummer 2 van de DeGiro Zomercompetitie goed uit de startblokken. De Bossche scrum deed zeker niet onder voor het, toch als sterk bekend staande, voorwaartsen pack uit Naarden. De teams hielden elkaar het eerste kwartier in evenwicht. In de 11e minuut hielden de Bossche toeschouwers de adem in bij een prachtige run over het halve veld van Bossche centre Gyan van den Bogert, waarbij hij de ene na de andere verdediger van ‘t Gooi op het verkeerde been zette en de bal uiteindelijk met een perfect offload bij Tagicakibau afleverde. Helaas liep de veelbelovende aanval enkele fases later vast op een overtreding van The Dukes, maar ‘t Gooi was gewaarschuwd. The gloves were off.
Ook verdedigend zat The Dukes er continu bovenop bij ‘t Gooi, onder meer toen de Gooise full-back een clearance kick van Tagicakibau binnen de lijnen wist te vangen en meteen de aanval dacht te kunnen kiezen. Gyan van den Bogert hielp hem met een prima tackle uit de droom. Een tweede ‘t Gooi-speler, die de bal vervolgens met enig geluk in handen kreeg, werd onmiddellijk door Corné Lindeque into touch getackled. Het was duidelijk dat The Dukes niet van plan was om de mannen uit Naarden ook maar een centimeter Brabants grondgebied prijs te geven.
Gele kaart
Het felle Bossche verdedigingsspel had echter ook een keerzijde: in de 18e minuut kreeg Machiel van Kolck geel bij een mislukte onderschepping na een Gooise scrum. Bossche billen knepen samen; 10 minuten lang met 14 tegen 15 en met wing Wouter van Miltenburg als ad interim scrum-half: zou The Dukes dat overleven tegen de viervoudig landskampioen en de huidige nummer 2 in de DeGiro Voorjaarscompetitie?
Het antwoord was: ja. En hoe! Ook met 14 man zette The Dukes hun vlammende verdedigingsspel voort. ‘t Gooi wist zich er maar moeilijk raad mee: meer dan eens dwong The Dukes een penalty af. En bij de enkele dreigende uitbraak die de mannen uit Naarden wisten te forceren, vonden ze Stefan Siemienski-Kleyn alias Vlad op hun pad.
Try The Dukes!
Niet alleen kwam Dukes 1 zonder kleerscheuren door de fase zonder Machiel van Kolck, na een half uur spelen onderschepte Corné Lindeque op eigen helft met perfecte timing een Gooise pass en kon ongestoord doorlopen naar de try-line: 5-0. De conversie, pal voor de palen, was een peulenschil voor Machiel van Kolck, die tenslotte ook net 10 minuten had kunnen uitrusten: 7-0.
Het noodlot slaat toe
Op slag van rust sloeg echter het noodlot toe voor The Dukes. Machiel van Kolck realiseerde zich klaarblijkelijk niet dat de officiële speeltijd voorbij was en dat hij de bal alleen maar into touch hoefde te kicken om de 7-0 voorsprong tot ruststand te verheffen. In plaats daarvan kickte hij de bal in de 41e minuut nog diep de Gooise helft in. Tijdens de tegenaanval die volgde, griste de Gooise nummer 12 in een breakdown de bal slim van de grond, glipte door de verbouwereerde Bossche verdediging en stelde met een offload een teamgenoot in staat om te scoren: 7-5. De conversie ging naast.
Na rust: The Dukes zet druk
Na rust zette The Dukes de tegenstander direct weer onder druk. Een snelle inworp dichtbij de Gooise try-line leidde niet tot het beoogde uitverdedigen, doordat Gyan van de Bogert er als de kippen bij was om de baldrager te tackelen. Een Gooise clearance kick into touch werd door The Dukes snel weer in het spel gebracht en leidde direct tot een goede aanval.
Toch een Gooise try
Na de eerste stormachtige minuten kreeg ‘t Gooi echter meer grip op het spel en kon zelfs een aanval opbouwen. En tot ieders verbazing en (aan Bossche zijde) afgrijzen, leidde dat aanvalsspel zomaar tot een try. Met een mooie offload lanceerde de Gooise nummer 7 zijn, langs de zijlijn aanstormende, teammaat. Het lukte The Dukes-spelers Machiel van Kolck en Freek Slootman nét om de baldrager op tijd buiten de lijnen te krijgen. Een try in het uiterste hoekje van het try-gebied was het gevolg. Ook al werd de conversie gemist, de stand was gekanteld in Goois voordeel: 7-10.
Nog een Gooise try
Een minuut of 10 later was het opnieuw raak: goed fasespel van ‘t Gooi leverde een penalty op, op een paar meter van de Bossche try-line. ‘t Gooi koos ervoor om verder te spelen en drukte direct uit de eerste pass al de 7-15 achter de try-line. Deze keer werd de conversie ook verzilverd en keek Dukes 1 ineens tegen 10 punten achterstand aan: 7-17.
De Bossche vechtlust
Rond de 60e minuut wist de Gooise verdediging een penalty-kick richting touch-line met een acrobatische actie in het spel te houden. De counterkick werd aan Bossche zijde niet goed ontvangen, waardoor The Dukes, in plaats van de beoogde line-out op de helft van de tegenstander, ineens een scrum tegen kreeg op de eigen 22-meter. Maar de Bossche vechtlust bleek nog springlevend. Niels van Dongen, inmiddels als scrum-half in het veld gekomen voor Vuga Tagicakibau (waardoor Machiel van Kolck naar fly-half verhuisde), ontfutselde de bal direct uit de scrum aan zijn collega-nummer 9 en heroverde zo het balbezit voor The Dukes.
The Dukes terug in de wedstrijd!
Het spel golfde heen en weer, tot in de 70e minuut The Dukes slim een penalty snel nam en in de lijn door de handen liet gaan. Gyan van den Bogert haalde uiteindelijk de trekker over en Machiel van Kolck schoot de conversie tussen de palen: 14-17. The Dukes terug in de wedstrijd! Eén penalty verschil maar… Zinderend spannend.
Een plekje met uitzicht op de palen
Een paar minuten later griste Machiel van der Kolck langs de zijlijn een kick uit de lucht, aarzelde geen seconde en stoomde op richting de Gooise tryline. Hij passeerde een paar Gooise spelers alsof het pionnen waren en wilde de bal vervolgens offloaden, maar die offload leek verdacht veel op een voorwaartse pass…
Heel ‘s-Hertogenbosch hield het hart vast.
Maar toen ging de referee terug naar een eerdere Gooise offside en kende The Dukes een penalty toe; een penalty op een prima plekje, met een prachtig uitzicht op de palen. Machiel van Kolck liet er geen (kunst)gras over groeien en roste de bal eigenhandig raak: 17-17.
Een climax met een Dukes-randje?
Met nog 7 minuten te spelen, lag ineens alles weer open. Even leek zelfs een climax met een Dukes-randje in de maak, toen Machiel van Kolck in de 75e minuut opnieuw mocht aanleggen voor een penalty kick, van net over de middellijn op de Gooise helft. Deze keer miste de bal Helaas de H.
En zo kwam er een einde aan een geweldige wedstrijd, die tot de laatste seconde spannend bleef.
Eindstand: 17-17. En daar kon iedereen mee leven.
