Zaterdag 8 mei vormde het mooist gelegen rugbyveld van Nederland, aan de Limietlaan te ‘s-Hertogenbosch, het sfeervolle decor voor dé Brabantse rugbyderby, de immer zwaarbevochten broedertwist tussen onze eigen plaatselijke trots The Dukes, en de locale helden van de ergens in de richting van Tilburg gelegen nederzetting Oisterwijk: de Oysters.
Dukes-Oysters (of vice versa) is een wedstrijd die altijd, op elk niveau en in elke leeftijdscategorie, met het mes tussen de tanden wordt uitgevochten. Maar voor de liefhebbers is een wedstrijd als van afgelopen zaterdag toch wel het neusje van de zalm. Dukes-Oysters op Ereklasseniveau, in de DeGiro Voorjaarscompetitie. De beste rugbyers van Brabant tegen de beste rugbyers van Oisterwijk. Om je vingers bij af te likken!
De verwachtingen waren dan ook hooggespannen. Een aantal toevallige passanten had zich dan ook ondanks het druilerige weer verzameld op de stadswal. Sommigen hadden door een speling van het lot bier bij zich. Anderen dronken champagne en vielen dus direct als Oisterwijkers door de mand.
Met een laatste plek op de ranglijst, golden de Oysters voorafgaand aan de wedstrijd als underdog. Het kwam dan ook als een verrassing dat ze al snel de eerste punten op het bord wisten te zetten. Een penalty kick eindigde tussen de palen en de Oisterwijkse gasten zetten The Dukes in eigen huis op een 0-3 achterstand. Op de stadswal knalde een enkele champagnekurk.
Een klein half uur lang golfde het spel op en neer en boden de Oysters de thuisploeg goed tegenwicht. In punten resulteerde dit voor geen van beide ploegen, totdat de jeugdige prop Eli Leber namens The Dukes orde op zaken stelde met een mooie try: 5-3. De conversie werd gemist, maar nog geen tien minuten later bombardeerde Bart Mommers de Oisterwijkse linies met een tweede Bossche try. Deze keer verzilverde scrum-half Machiel van der Kolck de conversie, zodat de teams met een 12-3 ruststand de kleedkamers opzochten.
Net als de week ervoor tegen de Utrechtse RC, schoof Machiel van Kolck na rust door naar de fly-half positie en kwam Niels van Dongen als scrum-half in het veld voor de oorspronkelijke fly-half Jop van de Laar. En ik hoor u denken: scoorde Niels van Dongen dan, net als tegen URC, als scrum-half ook meteen een try? Het antwoord is: ja!
Een kleine tien minuten in de tweede helft wist Niels van Dongen met een handige actie voor de tweede wedstrijd op rij te scoren, en een loepzuivere conversie kick van Machiel van Kolck bracht de stand op 19-3. Donkere wolken pakten zich samen boven Oisterwijk, terwijl een paar kilometer verderop, in Den Bosch, het zonnetje vrolijk scheen en er juist geen vuiltje aan de lucht was.
Champagne flutes bleken ineens gifbekers.
Ondanks hun uitzichtloze positie bleven de Oysters dapper knokken, dat moet ook gezegd worden. Wat dat betreft was het sneu voor de jongens uit Oisterwijk dat Gyan van den Bogert en opnieuw Machiel van Kolck er tien minuten voor tijd ook nog eens respectievelijk 24-3 en 26-3 van maakten.
De wedstrijd leek gespeeld, maar in de slotseconden had de ref nog een verrassing in petto: een rode kaart voor een rode Duke: Dirk van Lierop, captain van de illustere ‘Ginger Dukes’, kon iets eerder dan zijn teamgenoten een plekje opzoeken op Zomerterras Zuid. Misschien wel voor een bubbelend glaasje Oisterwijk Brut.
Rugby fotograaf Dennis van de Sande was ter plaatse om deze gedenkwaardige editie van Dukes-Oysters vast te leggen. Hieronder alvast een impressie. Kijk voor alle foto’s hier op Facebook.
